آب یکی از مواد مایع و فراوان ترین ماده ی مرکب بر روی سطح کره زمین و بستر اولیه حیات به شکلی که امروزه می شناسیم، است. بیش از ۷۱٫۱٪ وزن یک انسان از آب تشکیل شده است و نیز بیش از ۷۰٪ سطح کره زمین را آب پوشانده است (نزدیک به ۳۶۰ میلیون از ۵۱۰ میلیون کیلومتر مربع) با وجود این حجم عظیم آب تنها ۲ درصد از آب های کره زمین شیرین و قابل شرب است و باقی آن به علت محلول بودن انواع نمک ها خصوصاً نمک خوراکی غیرقابل استفاده است. از همین دو درصد آب شیرین بیش از ۹۰ درصد به صورت منجمد در دو قطب زمین و دور از دسترس بشر واقع شده است.
بیشترین چگالی آب خالص در دمای ۳٫۹۸ درجه سلسیوس (۳۹٫۱۶ درجه فارنهایت) حاصل می شود که برابر ۱ گرم بر سانتی متر مکعب یا ۱۰۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب است.
استفاده از آب
میانگین جهانی توزیع میزان استفاده آب در بخش‌های مختلف در سال ۲۰۰۳ به صورت زیر بود:
• کشاورزی: حدود ۶۹٪
• صنعت: حدود ۲۳٪
• مصارف خانگی: حدود ۸٪
بخش کشاورزی به دلیل آبیاری محصولات میزان زیادی آب مورد استفاده قرار می دهد. از سال ۱۹۶۰ میانگین جهانی میزان برداشت آب از منابع به منظور آبیاری زمین ها ۶۰٪ افزایش یافته است و این در حالی است که بین ۲۰٪ تا ۳۰٪ آن تبخیر یا جاری می شود و به هدر می رود . میزان برداشت آب در کشورهای درحال توسعه به علت نداشتن ابزار مناسب دوبرابر کشورهای توسعه یافته برای هر هکتار است، درحالی که میزان محصولات کشاورزی آن ها یک سوم می باشد. به علاوه، در اکثر نقاط خشک و نیمه خشک، به علت کمبود بارش های جوی، ۹۰٪ آب مورد نیاز برای آبیاری زمین ها از آب شیرین تأمین می گردد، درحالی که کشورهای توسعه یافته این رقم را به ۴۰٪ رسانده اند.
توزیع میزان استفاده ی آب به منظور مصارف خانگی نیز در نواحی گوناگون مختلف می باشد. به طور مثال و طبق آمار منتشر شده توسط برنامه عمران سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۶، میانگین میزان آب مصرفی در ایالات متحده حدود ۵۷۵ لیتر و در اروپا بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ لیتر در روز برای هر شخص می‌باشد، درحالی که در کشور موزامبیک این رقم حدود ۱۰ لیتر می باشد.
کمبود آب
وضعیت کنونی بحران آب در جهان
اگرچه حجم کلی آب های موجود برروی زمین نسبتاً زیاد می نماید اما متجاوز از ۹۷٪ این آب ها در دریاها و اقیانوس ها متمرکز هستند و حدود ۲٪ نیز به صورت یخ و یخچال ها در مناطق قطبی تجمع یافته است. از یک درصد آب باقی مانده نیز بخش زیادی در اعماق زمین بوده که استخراج آن مشکل و از دسترس انسان به دور است.
به علاوه، منابع آب شیرین در سطح زمین به طور یکنواخت توزیع نشده اند. درحال حاضر، ۹ کشور ۶۰٪ کل منابع آب شیرین را به خود اختصاص می دهند: کانادا، چین، کلمبیا، پرو، برزیل، روسیه، ایالات متحده آمریکا، اندونزی و هند.
در مقابل حدود ۸۰ کشور با کمبود آب مواجه اند که برخی از آن ها تقریباً به هیچ منبع آب شیرین قابل توجهی دسترسی ندارند: کویت، بحرین، مالت، امارات متحده عربی، سنگاپور، اردن و لیبی.
با توجه به افزایش روزافزون جمعیت، توسعه صنایع و افزایش آلودگی منابع آب شیرین، دسترسی به آب کافی و مناسب در برخی از کشورها به یک بحران جدی تبدیل شده است. طبق آمار برنامه عمران سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۶:
• ۱٫۱ میلیارد نفر به آب آشامیدنی دسترسی ندارند.
• ۲٫۶ میلیارد نفر به آب کافی برای بهداشت دسترسی ندارند.
• ۷۰۰ میلیون نفر در ۴۳ کشور با مشکل کمبود پیوسته آب مواجه هستند.
• ۱٫۸ میلیون کودک زیر ۵ سال هر روز از ابتلا به اسهال به علت آشامیدن آب ناسالم می میرند.
حقایقی درباره ی آب آشامیدنی آب یک سرمایه ملی است. بیست سال قبل مهمترین سرمایه ملی کشورها انرژی بود اما در آینده ای نه چندان دور آب را با نفت معاوضه خواهند کرد. برای آنکه این تصور از آینده زیاد دور از ذهن نباشد کافی است که به این نکته توجه کنیم که برای انرژی بجز نفت جایگزین های نه چندان ارزان تر در دسترس است اما جایگزینی برای آب فعلاً وجود ندارد و امروزه تأکید بر صرفه جویی از منابع ابی است. ۷۲ درصد حجم بدن انسان از آب تشکیل شده است و این خود نشان دهنده اهمیت آب در زندگی انسان است.
به نقل از ویکی پدیا